Legalizacja pobytu cudzoziemca w Polsce

Legalizacja pobytu cudzoziemca zależy od tego, z jakiego kraju on pochodzi. Przyjeżdżający do Polski dzielą się na obywateli Unii Europejskiej, EOG, Szwajcarii (oraz ich rodziny) oraz obywateli państw trzecich. Obywatele UE, EOG i Szwajcarii przebywać mogą w Polsce do 3 miesięcy bez konieczności jakiejkolwiek rejestracji swojego pobytu. Natomiast obywatele państw trzecich wjechać na teren Rzeczypospolitej Polskiej mogą na podstawie wizy lub ruchu bezwizowego (jeśli są do takiego uprawnieni).

Przepisy dotyczące legalizacji pobytu cudzoziemców są szczególnie uciążliwe dla cudzoziemców niebędących obywatelami państw Unii Europejskiej.

Wielu cudzoziemców, którzy chcą zalegalizować swój pobyt przyjeżdża do Polski w związku z pracą. Możliwa jest ona jedynie w sytuacji, gdy cudzoziemiec przybywa na terytorium Polski legalnie (więcej o zatrudnieniu cudzoziemca przeczytaj tutaj).

Wnioski o udzielenie zezwoleń pobytowych rozpatrywane są w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców.

Pobyt czasowy do 3 miesięcy

Obywatele Państw spoza Unii Europejskiej mogą przebywać w Polsce (oraz innych krajach ze strefy Schengen) do 90 dni, na podstawie aktualnego dokumentu tożsamości. Jest nim ważny paszport i wiza, jeżeli jest wymagana. W ramach ruchu bezwizowego podróżować mogą osoby z państw, które zawarły z Polską w tej sprawie umowę międzynarodową. Są nimi np. obywatele Ukrainy posiadający paszport biometryczny. Tutaj przeczytasz więcej na temat osób, które uprawnione są do pobytu w Polsce w ramach ruchu bezwizowego (na mocy umowy o zniesieniu obowiązku wizowego).

Obywatele Unii Europejskiej oraz ich rodziny przebywać mogą w Polsce przez 3 miesiące bez konieczności spełnienia jakichkolwiek warunków pobytowych.

Pobyt czasowy powyżej 3 miesięcy

Obywatele UE i ich rodziny

Jeżeli okres pobytu w Polsce przekracza 3 miesiące, obywatel Unii Europejskiej zobowiązany jest zarejestrować go. Nie jest to tożsame z zameldowaniem się. Rejestracja pobytu obsługiwana jest przez Urząd Wojewódzki, a meldunek składany w Urzędzie Gminy.

Obywatele Unii Europejskiej przybywać mogą w Polsce, wtedy gdy spełnią jeden z warunków:

  • pracują na terenie Rzeczypospolitej Polskiej
  • mają wystarczające środki, aby utrzymać się w Polsce oraz posiadają stosowne ubezpieczenie
  • studiują w Polsce
  • posiadają małżonka obywatelstwa polskiego

Członek rodziny, który nie jest obywatelem UE, zobowiązany jest uzyskać kartę pobytu członka rodziny obywatela UE.

Obywatele państw trzecich

Aby przebywać w Polsce powyżej 3 miesięcy, cudzoziemiec musi otrzymać zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony. Wymaga to uzasadnienia potrzeby przebywania na terytorium Polski.  Podstawą takiego uzasadnienia może być m.in:

Cudzoziemiec ubiegający się o zezwolenie na zamieszkanie musi posiadać:

  • ubezpieczenie zdrowotne
  • regularne źródło dochodu
  • środki finansowe pozwalające na pobyt na terytorium Polski

Zezwolenie na pobyt czasowy wydawane jest maksymalnie na okres 3 lat. Cudzoziemiec powinien złożyć wniosek najpóźniej ostatniego dnia legalnego pobytu w Polsce. Pobyt uznawany jest za legalny od momentu złożenia wniosku, do momentu decyzji. Przy składaniu wniosku cudzoziemiec zobowiązany jest do złożenia odcisków linii papilarnych.

Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku cudzoziemiec otrzymuje kartę pobytu.

Testuj bez opłat moduł legalizacji cudzoziemców >>

Pobyt stały

Obywatele UE i ich rodziny

Obywatele Unii Europejskiej otrzymują prawo do pobytu stałego, gdy przebywają w Polsce minimum 5 lat – nieprzerwanie. Oznacza to, że zamieszkują terytorium Polski przez nie mniej, niż 6 miesięcy w roku. Wyjątkiem są sytuacje: służby wojskowej oraz ważnych powodów osobistych (np. ciąża, choroba, studia). Nieobecność nie może jednak być dłuższa niż kolejnych 12 miesięcy.

Obywatel, który otrzymuje prawo pobytu stałego, otrzymuje dokument potwierdzający prawo stałego pobytu.

Obywatele państw trzecich

Zezwolenie na pobyt stały reguluje art. 195 ustawy o cudzoziemcach. Na jego mocy, o pobyt stały wnioskować mogą:

  • nieletnie dzieci obywateli polskich (wniosek składają opiekunowie)
  • nieletnie dzieci cudzoziemców, posiadających zezwolenia na pobyt stały lub pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich (wniosek składają opiekunowie)
  • małżonkowie obywateli RP
  • cudzoziemcy o polskim pochodzeniu, planujący osiedlić się w Polsce
  • posiadacze ważnej Karty Polaka
  • ofiary handlu ludźmi
  • cudzoziemcy, którzy przebywali na terenie Polski nie mniej niż 5 lat na podstawie statusu uchodźcy i nie mniej niż 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich

Aby uzyskać zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, należy przebywać w Polsce legalnie i nieprzerwanie 5 lat, posiadać stałe źródło dochodu, ubezpieczenie zdrowotne i potwierdzoną znajomość języka polskiego. Do tego okresu nie zalicza się przebywanie w Polsce:

  • w areszcie lub więzieniu
  • w roli au pair (opiekunki na programie wymiany edukacyjno-kulturowej)
  • na delegacji
  • ze względów humanitarnych
  • w okresie nauki
  • w okresie, w którym, cudzoziemiec został zobowiązany do powrotu do kraju pochodzenia
  • na misjach dyplomatycznych

Zezwolenie udzielane jest na czas nieoznaczony.

Zmiany w zakresie legalizacji pobytu w Polsce w czasie pandemii

W związku z wprowadzeniem w Polsce stanu zagrożenia epidemicznego, w życie weszły zmiany w zakresie legalizacji pobytu i pracy cudzoziemców. Zakładają one wydłużenie terminów składania różnych wniosków. Przedłużenie terminu nastąpi do 30-go dnia od odwołania stanu pandemii. Na mocy nowych zasad, w Polsce przybywać legalnie mogą osoby:

  • których legalny pobyt skończył się w okresie stanu epidemii (np. w przypadku cudzoziemców przebywających na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych)
  • których skończyła się ważność karty pobytu, tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca lub innych dokumentów wydanych na czas określony
  • złożyły wniosek o przedłużenie legalizacji pobytu
  • które posiadają zezwolenia na pracę, którego ważność skończyła się w stanie pandemii

Więcej o zmianach w legalizacji pobytu, w związku z pandemią możesz przeczytać tutaj.

Legalizacja zatrudnienia cudzoziemców

Legalizowanie pobytu cudzoziemca bardzo często obywa się w celu wykonywania pracy w Polsce. Otrzymanie zezwolenia na pracę to początek tej drogi. Aby praca odbywała się legalnie, cudzoziemiec musi również legalnie przebywać na terytorium RP.

Legalizacja zatrudnienia cudzoziemców zależna jest od rodzaju wykonywanej pracy, a także kraju pochodzenia podmiotu powierzającego pracę. Najpopularniejsze zezwolenie na pracę to typu A. Cudzoziemcy pochodzący z Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Ukrainy i Rosji pracować mogą na specjalnych, uproszczonych zasadach – na oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi.

Proces legalizacji pobytu i zatrudnienia w HRappce

Zatrudnienie i legalizacja pracy cudzoziemców wiąże się ze skomplikowaną procedurą oczekiwania na stosowne zezwolenia. System HRappka przechowuje wszystkie dokumenty wydawane cudzoziemcom ubiegającym się o legalne zatrudnienie i pobyt. System posiada także integrację z praca.gov.pl oraz przypomina o terminach upływu zezwoleń lub ich brakach. Z łatwością wygenerujesz wszystkie oświadczenia w wybranym języku.

Zatrudnienie cudzoziemców z systemem HRappka jest znacznie prostsze – dowiedz się więcej lub wypróbuj 14-dniowy okres próbny.

Czytaj więcej:

Zatrudniaj osoby z zagranicy jeszcze szybciej i łatwiej!

  • Generowanie zezwoleń o pracę
  • Prowadzenie kartoteki pracowników
  • Ostrzeżenia i przypomienia
TESTUJĘ

Testuj 14 dni bez opłat!

Po wprowadzeniu w Polsce stanu epidemicznego zmieniły się zasady składania wniosków o legalizację pobytu. Nastąpiło przedłużenie legalności pobytu wszystkich cudzoziemców, którzy w tym czasie przebywali w Polsce legalnie. Zasada ta natomiast nie dotyczy osób, które wjechały do Polski po 14 marca 2020 roku. Mogą one starać się skorzystać z warunkowego legalnego pobytu poprzez złożenie wniosku o zezwolenie na pobyt. W specjalnych rozwiązaniach dla cudzoziemców opisano również zasady dotyczące zobowiązania cudzoziemca do powrotu. Przyjęte zostało przedłużenie terminu dobrowolnego powrotu określone w decyzjach, którego koniec wypadła w trakcie stanu epidemicznego.